Nazgul

Zrodzeni z bólu i nienawiści
Stworzeni przez ogień i strach
Dziewięciu jeźdźców ciemności
Zaklętych sług pierścienia
Bezkształtne ciała
Skryte w twierdzy gdzieś na skraju mroku
Uwięzione dusze wojowników
Witaj w Minas Morgul.

Gora Przeznaczenia

W końcu dotarłeś tutaj
Po wielu latach dowiesz się prawdy
Króra spoczywa daleko gdzieś przed tobą
Na samym dnie przeznaczenia góry
Niewidomy przemierzasz zakamarki istnienia
Patrząc tylko na umarłe gwiazdy
Jutro znowu wstaną twoje oczy
Takie same lecz tak bardzo inne
Oto i ona
Twoja Góra Przeznaczenia
Tyle lat szukałeś jej
Błądząc po wielu świątyniach
Pytając kapłanów, mędrców i bogów
O prawdy ślad
Teraz wiesz już jak bardzo
Byłeś odległy od jej bram
Oto i ona
Twoja Góra Przeznaczenia
Teraz wiesz już jak bardzo
Byłeś odległy od jej bram.